jeżeli mam wybierać: to wolę pomnik i ekstralige niż I lub II ligę z Rempałami w składzie, trzaskającymi samymi kompletami, zer

Coś w tym jest. Może kobieta robić w pewnym sensie co się jej uwidzi i podoba bo wykłada kasę na ten biznes. Pewne rzeczy robi w sposób który garstce kibiców się nie podoba (większości ludzi to nie obchodzi bo przychodzą na mecz od święta i taka jest prawda).

Nawet jeżeli przegnie pałę to co ? Coś się stanie ? Kibice nie przyjdą na mecz ?

Popatrzcie na piłkę nożną. Co się tam dzieje ? Zawodnicy sobie kurna spółdzielnię urządzają . . . i lecą z kibicami w trąbę.

Sprzedalibyscie sie za czopke sliwek...

Z kolei TY pewnie jesteś gotowy dać się ukrzyżować lub spalic na stosie za nazwe Stal

Na żużlu się nie zna kompletnie, tylko widzi go przez pryzmat biznesu i Kuciapy.

Na żużlu się nie zna kompletnie, tylko widzi go przez pryzmat biznesu i Kuciapy.

Prezes Marta Półtorak od kilku lat wspiera i kieruje rzeszowskim żużlem. Drużyna zbudowana przez pierwszą damę polskiego speedwaya, Marma Polskie Folie Rzeszów, w obecnym sezonie zaskakuje wszystkich. Skazywana przed sezonem na miejsce w dole tabeli, kończy rundę zasadniczą na trzeciej pozycji. Jest także jedną z dwóch drużyn, obok Unibaksu Toruń, która nie doznała porażki na swoim obiekcie.



Zespół Marmy Polskie Folie Rzeszów zakończył rozgrywki rundy zasadniczej na trzecim miejscu. Spodziewała się Pani takiego dobrego rezultatu przed sezonem?

Nie. Moim planem było wejście do pierwszej szóstki. Raczej spodziewałam się, że to będzie jej dolna część. Ale, jak widać, plan został wykonany z nawiązką.

Co w takim razie zdecydowało, że rzeszowianie prezentują się tak dobrze, mimo że byli stawiani w gronie kandydatów do miejsc 7-8?

To są te wszystkie przewidywania przedsezonowe fachowców. Niektóre drużyny już miały zdobyć medal, a nie załapały się do pierwszej szóstki lub tez miały z tym problemy. Inne natomiast były przeznaczone do spadku przed sezonem, a pokazały jaki jest ich potencjał. Ten sport, jak każdy inny, jest bardzo nieprzewidywalny. W tym tkwi piękno sportu, że można tylko pewne szacunki robić, które może pokrzyżować np. jedna kontuzja. Ja mówiłam przed sezonem, że ta drużyna jest dla mnie taką, która może sprawić niespodziankę, dlatego że każdy z zawodników ma na swój sposób coś do udowodnienia. W większości to się sprawdziło. Każdy swoje punkty w poszczególnych meczach dokłada. Zawodnicy, mimo że są z różnych części globu, stanowią pewnego rodzaju monolit. Panuje u nas dobra atmosfera. Wzajemne relacje wynikają z szacunku i zrozumienia dla dyscypliny i chęci, może nie osiągania najwyższych wyników, ale po prostu sprawiania kibicom dużej radości. Myślę, że to wszystko poskutkowało tym, że jesteśmy w tym miejscu tabeli, w którym jesteśmy.

Czy będzie Pani zdaniem utrzymane trzecie miejsce po fazie play – off?

Z pewnością życzyłabym sobie miejsca medalowego. Jednak jest to, tak jak mówiłam, sport nieprzewidywalny, drużyny są wyrównane. Jakie miejsce osiągniemy po zakończeniu rozgrywek, będę mogła powiedzieć po tym fakcie. Teraz jest ciężko typować. O wynikach będzie decydowała dyspozycja dnia, czy wszyscy zawodnicy będą sprawni. Mam nadzieję, że uda się pozycję obronić, ale jak będzie, trudno powiedzieć. Każda z drużyna może powalczyć o miejsca najwyższe.

W obecnym sezonie Davey Watt jest uważany przez wielu jako strzał w dziesiątkę jeśli chodzi o transfery. Zgodzi się Pani ze stwierdzeniem, że jest to odkrycie sezonu, mimo że nie jest to już najmłodszy zawodnik?

Powiem w ten sposób. Ja i nasz rzeszowski klub mamy, że tak powiem, szczęście do kontraktowania zawodników, którzy byli w jakiś sposób skreślani, nie dawano im szansy. Już tak hipotetycznie rzecz biorąc. Mieliśmy Darka Śledzia, który już miał kończyć karierę. Przyszedł do rzeszowskiego klubu i miał sezon życia. Wywalczył „złoto” w MPPK. Mamy Rafała, który po mniej udanym poprzednim sezonie, pokazuje, że jeździć potrafi. Mieliśmy także zawodników zagranicznych, chociażby jeżdżąc w pierwszej lidze, co do których mówiono, że nie ma możliwości, aby pojechali. Tymczasem przyjeżdżali i robili więcej niż od nich oczekiwaliśmy. Tak samo stało się Davey Wattem. Obserwowałam tego zawodnika, co on potrafi w innych ligach. Widziałam jak w Polsce było mu ciężko. Ale nie w każdym klubie jest łatwo. Nie wszędzie jest ta sama atmosfera. Daliśmy sobie wzajemnie szansę, zaufaliśmy i jak widać, to przyniosło efekty. Uważam, że Davey jest bardzo dobrym zawodnikiem, wspaniałym człowiekiem i wspaniale nam się współpracuje.

Teraz może pytanie wybiegające w przyszłość. Wielu kibiców chciałoby z pewnością wiedzieć, czy będzie Pani wspierać rzeszowski żużel w kolejnym sezonie?

To wszystko jest uzależnione nie od wyniku, ale od ogólnej sytuacji. Myślę, że w przyszłym sezonie nadal będę wspierać rzeszowski żużel. Nic nie powinno się wydarzyć takiego, co by z pozycją, jaką drużyna sobie wywalczyła, czy też klub, mogło zachwiać. Z pewnością nic nie powinno się stać takiego ,co by przeszkodziło tej drużynie się rozwijać.

Zatem namawia już Pani Nickiego Pedersena na pozostanie w Rzeszowie, bo sądząc po jego wynikach, wiele zespołów chciałoby go mieć w swojej drużynie?

Powiem w ten sposób. Z Nickim Pedersenem współpracuje mi się bardzo dobrze. Ta współpraca odpowiada jednej i drugiej stronie. Nie wyobrażam sobie, żeby Nickiego zabrakło w drużynie rzeszowskiej. Wydaje mi się, że też chętnie w Rzeszowie chciałby pozostać.

Teraz może pytanie z odbiegające od zespołu rzeszowskiego, a dotyczące spraw organizacyjnych Ekstraligi. Popiera Pani poszerzenie najwyższej klasy rozgrywkowej do dziesięciu zespołów?

Tak. Popieram rozszerzenie Ekstraligi do dziesięciu zespołów, ponieważ poprzez zwiększenie ligi ten sport będzie bardziej spopularyzowany. Jeszcze w dwóch ośrodkach dodatkowo zagości speedway na najwyższym poziomie, a są to, że tak to określę, innego typu emocje. Speedway na wysokim poziomie różni się od tego z niższej ligi. W związku z tym dla mnie ważne są losy tej dyscypliny i z tego powodu popieram idee powiększenia Ekstraligi, z tym że zasady tego rozszerzenia muszą być wcześniej określone. Tutaj nie tylko powinny decydować finanse, chociaż one są szalenie ważne. Bo umówmy się, ten sport jest sportem drogim, zresztą jak każdy inny sport i trzeba mieć pieniądze. Dzisiaj niestety tylko dobra wola nie wystarczy, żeby zafunkcjonować. W ślad za tym muszą iść sponsorzy, pewien budżet. W momencie, kiedy drużyna potrafi zagwarantować odpowiedni budżet, ma wszystkie możliwości, żeby spełnić warunki licencyjne, czyli całe zaplecze, a oprócz tego jest w stanie stworzyć drużynę o porównywalnej sile do innych. Ja bym była zwolenniczką, żeby drużyny które wchodzą potrafiły przedstawić również to, że za pieniędzmi mają też drużynę. Tylko wyrównane pojedynki na odpowiednim poziomie są dobre. Dla tego sportu ważne jest, żeby pojedynki odbywały to się w wyrównanej walce.

Niedawno wyszła też sprawa z „dziką kartą”. Nie sądzi Pani, że jest to powiedzmy „zabijanie” sportu żużlowego?

Nie sądzę. Uważam, że jest to dobry pomysł. Tylko tak jak powiedziałam, oprócz finansów, powinien być także „duch sportowy". Na pewno drużyny powinny spadać, powinny awansować, a każda inna, która ma na to pieniądze może wejść. Musi jednak zagwarantować odpowiedni poziom sportowy, odpowiedni budżet na to, że jest w stanie brać udział w rozgrywkach na odpowiednim poziomie przez cały sezon, a nie jest to sprawą łatwą. Organizacyjne, sportowe i finansowe warunki musi spełnić klub, a wtedy jest wszystko ok.

Podjęto decyzję o przekazaniu powierzchni kevlarów, w których jeżdżą zawodnicy w rozgrywkach ligowych na rzecz klubów. Czy to nie jest zbytnia ingerencja w finanse zawodników?

Przekazanie kevlarów na rzecz klubów powinno już dawno nastąpić. Jest on częścią zawodnika, częścią klubu i jest to bardzo powiązane. Oczywiście zawodnik, za pewną część sumy kontraktowej może pozostawić do swojej dyspozycji pewną cześć kevlaru, jeżeli jest w stanie znaleźć sponsorów dla siebie, ale to powinno stanowić część całego budżetu, część polityki finansowej. Nie można powiedzieć, że kevlar jest mój, motor jest klubu, a tor kibiców. To powinno w całości podlegać pod zarządzanie klubu. Ale chodzi też o to, żeby zawodnicy byli zadowoleni. Umowa między zawodnikiem, a klubem zawsze powinna się odbywać na zasadach partnerskich i powinno się dopracować wspólne stanowisko. Obie strony powinny być zadowolone, bo tylko wtedy jest dobrze.

Dziękuję za rozmowę.

Ja również dziękuję.