czyżby to był ten słynny pan od fajki i od "kryminalnych wątków" w naszych regionalnych gazetach???

Ponownie w Polsce
W roku 1992, podpisuje kontrakt z Unią Tarnów.
Kiedy widziałem go już kilka razy w akcji, pomyślałem że dobrze byłoby gdyby jeździł w Unii. - opowiada Kasiński. W trakcie zimy poprzedzającej sezon szedłem w Tarnowie ulicą Krakowską i na wysokości restauracji Bristol spotykam Wigga, razem z z Finem Kai Niemi, obaj właśnie podpisali kontrakty z Jaskółkami. Ucieszyliśmy się z tego spotkania bardzo, i spędziliśmy wtedy wspólne popołudnie i wieczór. Potem już widzieliśmy się na każdym meczu, czy to w Tarnowie czy na wyjeździe oraz na innych imprezach w Europie na jakie jeździliśmy.
Na pierwszy mecz do Torunia z Apatorem przyleciał awionetką wspólnie z Gertem Handbergiem, Perem Jonssonem. - Wpadł do parkingu, nawet nie patrzył na tor tylko zapytał jakie są warunki.- wspomina kierownik sekcji, Tomasz Proszowski, który opiekował się nim podczas każdego spotkania. "Podłubał" coś przy sprzęcie, wsiadł na motocykl i przegrał jeden bieg tylko z "Długim" Perem.
Tydzień później pojawia się w Mościcach, na meczu z Yawalem jednak bez swojego słynnego zielonego kombinezonu, ponieważ cały jego bagaż zaginął gdzieś na lotnisku. W pożyczonej "skórze" podbija serca tarnowskiej publiczności i prowadzi zespół do wygranej. Takich momentów, w historii startów Unii, było jeszcze kilka. Oddajmy głos Tomaszowi Proszowskiemu - Na próbie toru w Lublinie przed meczem z Motorem zatarł mu się silnik i nie miał rezerwowego sprzętu. Wziął więc "osiołka" od będącego na rezerwie Grzegorza Mroza. W pierwszym starcie, jechał fantastycznie. Prowadził bardzo pewnie z będącym wówczas w wybornej formie Hansem Nielsenem i dopiero defekt łańcucha odebrał mu pewne punkty. W kolejny wyścigach również na tym motocyklu jechał bardzo dobrze.
Profesjonalizm Anglika widać było na każdym kroku: - Prowadził bardzo szczegółowe notatki. - mówi Proszowski. Na jakim torze jeździł, na jakiej nawierzchni, jak miał przygotowany silnik, jakie przełożenie. Ponieważ sprzęt miał w Tarnowie, więc kilka dni przed meczem wysyłał do klubu faks, gdzie pisał jak mechanicy mają przygotować u silnik. Jechaliśmy na jeden z meczów wyjazdowych; nie chcę w tej chwili mówić gdzie i Simon, napisał do mnie że jeden z zawodników powiedział mu żeby na ten tor użyć jednej z części która jest w "szkółkowej" jawie 897. Ta "magiczna" część miała tak zmienić charakterystykę silnika że będzie bardzo dobrze pracował na tym torze. Byliśmy mocno zdziwienie, ale spełniliśmy prośbę.
Najbardziej chyba jednak, utkwił w pamięci kibicom mecz derbowy w Rzeszowie. Spotkanie zaplanowano na godzinę 11.00 (!!!). Jako oficjalny powód rozpoczęcia meczu o tak wczesnej, podano prośbę właściciela klubu Victoria Machowa, Piotra Rolnickiego, którym w tym dniu miał zawody na swoim torze z Iskrą Ostrów, po południu. Tarnowianie czekali na Simona, do ostatniej chwili, bo ten dzień wcześniej jeździł w Niemczech i musiał, w ciągu 11,5 godziny przejechać ponad 1000 kilometrów. Anglik wpadł na stadion tuż przed upływem czasu, zezwalającego na zgłoszenie do startu. Przebrał się obok samochodu, i z marszu wykonał próbę toru. Następnie już w pierwszym wyścigu "wykręcił" długo nie pobity rekord toru. Zdobył 13 punktów i poprowadził zespół do prestiżowego zwycięstwa 48-42. Znów Tomasz Proszowski - Po meczu kiedy wszyscy byliśmy już przygotowani do wyjazdu ze stadionu, Saimon nadal stał w parkingu rozdając dzieciom autografy. Powiedziałem więc żeby się pakował, bo jedziemy na wspólną kolację. A on odpowiedział: Poczekajcie, ja tu jeszcze pracuje. To jest moja popularność za wasze pieniądze. To stwierdzenie tłumaczył tak: - Zobacz to są dzieci które jeszcze przychodzą na mecze za darmo. Ale żeby za parę lat przyszły i zapłaciły za bilet muszą teraz czuć się docenione i ważne. Kiedy zakochają się w żużlu, wówczas przyjdą na stadion i przyprowadzą swoje dzieci. Wtedy klub będzie miał pieniądze żeby mnie zatrudnić. Jeżeli jednak zostaną odtrącone, nie przyjdą. Nie będzie kasy w klubie, a więc ja i moi koledzy nie zostaną zatrudnieni i nie będziemy mieli z czego żyć.
Po raz ostatni w Tarnowie wystąpił w 11 października 1992, kiedy to na zakończenie sezonu Unia zmierzyła się z Apatorem Toruń. W meczu był remis 45-45, a nasz bohater zdobył w sześciu biegach 14 punktów i 2 bonusy.

Następnie już w pierwszym wyścigu "wykręcił" długo nie pobity rekord toru

Bardzo spoko się tego słuchało, aczkolwiek prawdziwą wisienką na torcie byłoby gdybyś ten stadion jednak pokazał.

Nie da rady Robi.

Możesz też pokazać od środka te zawody na niemieckich wsiach, czy innych "zadupiach" do których zaglądasz na żużel.

dla mnie tam byly podteksty, ale kto co lubi