powodzenia bo pieniądze leżą na torze

Ales Dryml: W pełni koncentruję się na swoich startach

Jednym z zawodników, którzy pojawili się w rzeszowskiej drużynie przed sezonem 2009 jest Czech Ales Dryml. W pierwszym meczu przeciwko drużynie z Ostrowa Ales zdobył pięć punktów. O swoich pierwszych wrażeniach z Rzeszowa, a także paru innych sprawach porozmawialiśmy zaraz po niedzielnym meczu.

- Ales, jak czujesz się na rzeszowskim torze?
- Cóż, mój dzisiejszy występ nie był może zbyt rewelacyjny, ale postaram się poznawać miejscowy tor coraz lepiej i mam nadzieję, że będzie to widoczne w moich wynikach. Dzisiaj nie czułem się do końca pewnie, ale, tak jak mówiłem, w najbliższej przyszłości na pewno postaram się to zmienić.

- Jak to się stało, że w ogóle trafiłeś do Rzeszowa?
- Rozmowy były bardzo konkretne. Dogadaliśmy się z Martą Półtorak bardzo szybko i bez żadnych niedomówień. Co więcej, do podpisania umowy namawiał mnie brat Lukas więc nie miałem większych oporów z podpisaniem umowy.

- W dzisiejszym spotkaniu jeździliście z bratem w parze – to wam pomaga?
- Niespecjalnie. Powiem szczerze, że nie za bardzo lubimy ze sobą jeździć w parze.

- Dlaczego?
- Fajnie, że jesteśmy w jednym zespole, bo to akurat pomaga, ale jeżeli jeździmy razem w parze to za często jeden ogląda się na drugiego i przez to łatwo o jakiś błąd. Oczywiście dobrze jeśli jeden z nas jedzie pierwszy, a drugi zaraz za nim – wtedy współpracuje nam się dobrze. Problem zaczyna się, gdy jeden jest np. pierwszy, a drugi na trzeciej pozycji. Wtedy ten prowadzący wyścig nie za bardzo koncentruje się na sobie tylko myśli cały czas jak tam brat i łatwo popełnić jakiś błąd. Zobaczymy jak będzie w przyszłości. Być może trener ustawi nas inaczej.

- Wiesz ile razy pojawisz się w barwach rzeszowskiej drużyny?
- Nie, nie jestem w takiej formie żeby mieć jakieś gwarancje startów. Wszystko będzie zależało ode mnie. Wyniki w Polsce, ale także Anglii będą tutaj decydowały.

- Jakiś czas temu miałeś w Anglii bardzo poważny wypadek, który mógł nawet przerwać twoją karierę, a przez moment nawet zagrażał życiu. Czy teraz odczuwasz czasami jakiś strach, że taka sytuacja może się powtórzyć?
- Nie myślę o tym w ten sposób. Ten wypadek był bardzo poważny. Jak powiedziałeś, moje życie było nawet zagrożone. Jednak nie mogę jeździć myśląc o tym. Szczerze mówiąc, mógłbym wtedy stanowić zagrożenie dla moich kolegów, bo nie byłbym w pełni skoncentrowany na swojej jeździe, a to przecież bardzo ważne. Natomiast, gdy podjąłem decyzję, że chcę się nadal ścigać wiedziałem, że muszę myśleć o żużlu tak jak przed wypadkiem. I tak właśnie jest. W pełni koncentruję się na swoich startach.

- Dzięki za rozmowę.
- Dzięki i pozdrawiam rzeszowskich kibiców.