Jeśli chodzi o te wyjazdy do Afryki, to uwierzcie nie po to by komuś pomóc, lecz po to by zwiększyć swoje wpływy i dotrzeć, jak najdalej.

po to by zwiększyć swoje wpływy i dotrzeć, jak najdalej. Owszem przy okazji coś tam zrobią, jednak jest to zwykła przykrywka tego o co im tak naprawdę chodzi.

Przypadkow takich jak wyslanie ksiedza do Norwegii jest do policzenia na palcach jednej reki.

Ja widziałem człowieka, który pracuje tam od siedmiu lat, zna biegle kilka języków (w tym miejscowy) i poświęcił swoje wygodne życie w Polsce na rzecz nieco mniej wygodnego życia w Papui.

Pope Benedict’s pension: What it’s worth
February 19, 2013, 12:24 PM
By Matthew Heimer

What kind of retirement package do you give to someone who’s spent sixty-plus years on the job, including almost eight as chief executive? If you’re the Roman Catholic Church, and that someone is Pope Benedict XVI (the once and future Joseph Ratzinger), you give him a monthly pension worth 2,500 euros, or about $3,340. The Italian newspaper La Stampa broke the story this week, reporting that the 85-year-old Benedict—the first pope in nearly 600 years to retire from office—will receive the pension that the church typically offers to retired bishops. (Don’t speak Italian? Neither do I: Britain’s Independent has the story here.)



Coincidentally, the pope’s pension is almost identical to the maximum Social Security benefit a U.S. retiree could earn if she retired this year–$3,350 a month, according to the Social Security Administration’s benefits calculator. To receive a check that size, that hypothetical retiree would need to retire at age 70 or later after having earned the taxable maximum salary throughout her career—the equivalent of $113,700 this year. Of course, most of Benedict’s personal expenses, from food to gardening, will be covered by the Vatican for the rest of his life, so his pension is mostly play money. (Alas: No grandkids to visit.) The pot could get sweeter, too, according to La Stampa: If Benedict’s successor awards him the status of emeritus cardinal—not out of the question, since Ratzinger held various cardinal titles before being elected Pope—his pension could double.

Dziś wiemy, że była to prowokacja SB, ale jak się poczyta fora internetowe pod tekstami o Janie Pawle II, to historia spreparowanego pamiętnika Ireny Kinaszewskiej wciąż wraca. Tak jakby SB, choć już nie istnieje, wciąż miała oddanych pracowników. 9 października była papieska niedziela. Pod tekstem na ten temat pojawił się post z wklejonym archiwalnym zdjęciem jeszcze młodego Wojtyły z dzieckiem. Oczywiście jako udokumentowanie ukrywanej przez lata tajemnicy.

- Jednym z częstszych metod osłabiania duchowieństwa w PRL-u było szerzenie plotek. Księża są tylko ludźmi. Mówiło się wtedy, że droga do nich prowadzi przez worek, korek i rozporek. Tych, którzy nic nie mieli na sumieniu, a byli z jakichś powodów dla bezpieki ważni, kompromitowano plotkami albo próbowano to zrobić, wykorzystując prowokację.

Kinaszewskiej, jako znajomej duchownego, którym interesowało się SB, założono podsłuch, a że była kobietą dość egzaltowaną, opowiadała wszem i wobec o swojej pracy sekretarskiej dla Wojtyły, o spotkaniach z nim. Świetny materiał na skandal. Pod warunkiem, że dorobi się większość faktów. To metoda stosowana także dziś w polityce. Jak się chce kogoś zniszczyć, wystarczy obrzucić błotem. A potem udowadniaj człowieku, że nie jesteś wielbłądem. Tak powstał prawdopodobnie w 1983 r. spreparowany pamiętnik Kinaszewskiej, który SB podrzuciło w paczce z żywnością do mieszkania ks. Bardeckiego. Bezpieka zaplanowała iście hollywoodzki scenariusz: najpierw podrzuciła wspomnienia, a potem zamierzała zainscenizować włamanie do mieszkania, by sprowadzić prawdziwych milicjantów. Ci, niby przypadkiem, znaleźliby pamiętni