Danish Power cz. III



Duński dynamit wybuchł! Duńska reprezentacja zdobyła Drużynowy Puchar Świata! Okazała się najlepsza podczas sobotniego finału w Reading zdobywając 45. punktów. Liderem był Nicki Pedersen (13 punktów), ale świetne spisał się także Hans Andersen (12). Pozostali dołożyli „swoje” punkty i tak jak przewidywałem we wcześniejszych materiałach Dania okazała się najlepsza.

W finałowym turnieju Duńczycy jeździli w żółtych kaskach, co przed rozpoczęciem zawodów nie zostało zbyt wesoło przyjęte w tej reprezentacji. Przypomnę, że system DPŚ powoduję, że na początku zawodów zawodnicy w tych kaskach startują z zewnętrznych torów. Pierwszy bieg nie zwiastował dobrze – Niels K. Iversen był ostatni, przegrywając nawet przeciętnymi żużlowcami, jakimi są Lee Richardson i Travis McGowan. Chwilę później jednak Nicki Pedersen wygrał swój bieg, podobnie uczynił także Andersen i Duńczycy powędrowali w górę klasyfikacji. Okazało się, że tym razem pola zewnętrzne były bardzo dobre w momencie startowym, co skwapliwie Duńczycy wykorzystali. W biegu piątym kawałek dobrego żużla pokazał Charlie Gjedde, który nie ustępował Jasonowi Crumpowi. W kolejnych biegach Duńczycy zdobywali sporo punktów, utrzymując się na czele klasyfikacji i przy okazji pokazując sporo dobrego żużla. Wiele emocji przyniósł zwłaszcza wyścig szesnasty. Bardzo ostro walczyli ze sobą Nicki Pedersen i Andreas Jonsson. Doszło między nimi do ostrego starcia na prostej startowej, kiedy to AJ wywoził „Powera”. Duńczyk jednak ani na chwilę nie odpuścił i nie miał żadnego zawahania w walce ze Szwedem. Pedersen pojechał w taki sposób, za jaki kochają go jego fani na całym świecie. A Jonsson pokazał sporo klasy, najpierw tłumacząc swoją ostrą jazdę „Powerowi” po biegu, a następnie szczerze go ściskając i gratulując wygranej w zawodach.

Gdy wydawało się, że Dania spokojnie dowiezie prowadzenie do końca zawodów, sporo nerwowości wprowadziła sytuacja z biegu osiemnastego, z którego, za rzekomy faul na Chrisie Harrisie, wykluczony został Hans Andersen. Decyzja sędziego była bardzo kontrowersyjna, gdyż Duńczyk wszedł prawidłowo pod Anglika, jechał optymalnym torem, nie wynosił się na zewnętrzną, a i kontakt między walczącymi żużlowcami był minimalny. Po tym zdarzeniu doszło do ostrej wymiany zdań między Nicki Pedersenem, a jego rodakiem Ole Olsenem. Wprawdzie „Big Wolf” nie miał wpływu na decyzję sędziego, to jednak tłumaczył ją rozwścieczonym rodakom. Ta sytuacja po raz kolejny już pokazała, że nieprawdą jest stwierdzenie jednego ze znanych dziennikarzy, jakoby Olsen w rozgrywkach mistrzowskich pomagał Duńczykom. Po prostu czas uznać ich klasę i przeboleć to, że są lepsi od Polaków i mają zdecydowanie więcej sukcesów w rozgrywkach drużynowych, a przede wszystkim w indywidualnych.

Zamieszanie w obozie Duńczyków po wykluczeniu Andersena wykorzystała Australia, która dogoniła zespół prowadzony przez Jana Steachmana. Ostatnie biegi należały jednak do Pedersena i spółki. Najpierw niespodziewana wygrana Iversena w biegu 22. i ostatnie miejsce w nim Sullivana, a chwilę później wygrana „Powera” i tylko trzecia pozycja Todda Wiltshire’a. Mistrzowski tytuł przypieczętował Bjarne Pedersen, który zajął drugą pozycję w wyścigu 24. Po nim Duńczycy wybiegli na tor i rozpoczęli świętowanie zwycięstwa. Chwilę później w ostatnim biegu wieczoru kolejne zwycięstwo odniósł Hans Andersen i jego reprezentacja mogła już w pełni oddać się celebrowaniu wygranej. Młoda reprezentacja Duńczyków dołączyła do chlubnej historii, którą stworzyli przed laty ich poprzednicy. Przypomnę, że w klasyfikacji medalowej na czele znajduję się właśnie ta reprezentacja, która obecnie ma już 12 złotych, 5 srebrnych i 7 brązowych medali!

Jaka będzie przyszłość Duńczyków? Wszystko wskazuję na to, że nadal piękna. Zawodnicy, którzy w sobotę zdobyli złoto będą reprezentować swój kraj jeszcze kilka lat, a w obwodzie są już jeszcze młodsi następcy, żeby tu wspomnieć o takim zawodniku jak Nicolai Klindt. System szkolenia młodych żużlowców spisuję się od lat doskonale i co roku pojawią się nowe duńskie talenty. Szkoda, że przykładu od obecnie najlepszej drużyny na świecie nie bierze Polska...

Szczegółowo o kondycji duńskiego żużla będę mógł więcej powiedzieć po Finale Indywidualnych Mistrzostw tego kraju, na których już 4. sierpnia w Holsted będę miał ogromną przyjemność być. A tymczasem – Danish Power!

Krzysztof Szyszka
Dziennik SPEEDWAY.info.pl

Celowo napisałem tylko o rajderach z Ekstraligii. Czemu ? To dla mnie najlepszy wykładnik. Co mnie obchodzi ,ze Bjarne Pedersen poszedł jeździć do Gdańska. Łatwa kasa , nic więcej. Dżesper tak samo.

Czy Nicolai Klindt leje wszystkich Szwedów aż miło ? Śmiałe teorie Krzyśku. Tzn gdzie ich tak leje ?

THJ ? Hehehe oj chłopie....

Ty Grisza zaczales jednak temat w ten sposob, ze zmierzyles Dunow i Szwedow pod wzgledem zatrudnienia w Ekstralidze, co uwazam, za spore naduzycie

.......

Moje zdanie jest takie, ze zarowno Szwedzi jak i Dunowie maja wiele nadzieji.

.................

A na nim z tej chwili to Dania ma DPŚ, a takze w GP najlepszy Dunczyk jest wyzej od najlepszego Szweda

A czemu ektraliga nie mogłaby być jakimś punktem odniesienia ? masz jakis kompleks polskości ?

Im trzeba dawać szansę. Powoływać do reprezentacji. Po co w niej Ułmek, Protasiewicz i inni, którzy mieli niejedną szansę.

Dania traci dużo, gdyż nie będzie miała ligi ,a przeszła i tak nie wyglądała za ciekawie

Może to jednak i dobrze, gdyż na podnoszenie umiejętności zagranica decydować będą się ci, którzy wiedzą po co to robią.

Jednak zdania typu Total Domination mnie po prostu śmieszą

Zdolnych Dunów jak na lekarstwo . Klingt, Hansen, nie spełniający nadzieji Risager. Kto jeszcze Jakobsen czy Hougaard...

Duńczycy ogłosili kadrę młodzieżową

Duńska federacja DMU (Danmarks Motor Union) ogłosiła już kadrę młodzieżową Danii na Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów i Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów. W obu "szóstkach" znaleźli się Nicolai Klindt (Atlas Wrocław), Klaus Jakobsen (PSŻ Poznań) i Patrick Houugard.

Kadra na IMŚJ:
1. Nicolai Klindt
2. Patrick Hougaard
3. Klaus Jakobsen
4. Kenneth Hansen
5. Dannie Soderholm
6. Morten Risager
R. Claus Vissing

Kadra na IMEJ:
1. Nicolai Klindt
2. Patrick Hougaard
3. Klaus Jakobsen
4. Anders Andersen
5. Jonas Raun
6. Leon Madsen
R. Peter Juul

Katarzyna Łapczyńska

Jednak zdania typu Total Domination mnie po prostu śmieszą . Może teraz stoją lepiej, lecz niedługo wejdą mocniej Lindgren i Linbaeck i trzeba będzie się tytułami podzielić...